មាននិទានមួយថាៈ មានបុរស ៤ នាក់ទៅរករៀនសិល្បសាស្រ្ត អំពីព្រាហ្មណ៍ជាទិសាបាមោក្ខាចារ្យ នៅតក្កសិសាមហានគរ ។ បណ្តាបុរសទាំង ៤ នាក់ បុរសម្នាក់ រៀនទាយ បុរសម្នាក់រៀនបាញ់ បុរសម្នាក់រៀនមុខទឹក បុរសម្នាក់រៀនជប់អោយរស់ឡើងវិញ។ អ្នកទាំង ៤ នាក់សឹងរៀនទីទៃៗ ពីគ្នា លុះរៀនចប់ហើយក្រាបលាទិសាបាមោក្ខាចារ្យជាគ្រូទៅស្រុកវិញ លុះចេញដើរទៅដល់ពេលល្ងាចឈប់សម្រាកដេកនៅឆ្នេរសមុទ្រ។ ព្រឹកឡើងបុរសចេះហោរនិយាយនឹងបុរសទាំង ៣ នាក់ថា “អ្នកអើយ ! ពេលនេះយើងនឹងមានលាភដោយសត្វឥន្រ្ទីពាំនាំយកកូនស្តេចមួយព្រះអង្គ អំពីពារាណសី មហានគរ ហើរមកទៀបលំនៅយើងនេះឯង”។ បុរសទាំង ៤ នាក់គិតគ្នាហើយក៏ឃ្លាំចាំមើលដោយទិសទីទៃៗ ដ៏កាលនោះពុំយូរឡើយសត្វឥន្រ្ទីក៏ពាំនាំនាងហើរមកទៀងប្រាកដឆុតដូចហោរទាយនោះមែន បុរសចេះបាញ់ក៏ដំឡើងធ្នូបាញ់ ត្រូវសត្វឥន្រ្ទីនោះធ្លាក់នាងអំពីមាត់ ចុះទៅក្នុងទឺកសមុទ្រ អ្នកចេះមុជទឹក ក៏មុជចុះទៅស្រង់យកនាងឡើងមកបានដូចបំណង ឯអ្នកចេះជប់ បានជប់នាងនោះឲ្យរស់ឡើងវិញ។ កាលនាងមានជីវិតរស់ឡើងវិញហើយ អស់អ្នកទាំង ៤ នាក់នោះដណ្តើមគ្នាចង់យកនាងជាភរិយាតែរៀងៗខ្លួន។ អស់អ្នកទាំង ៤ នោះឈ្លោះប្រកែកជជែកគ្នាមិនដាច់ស្រេចក៏នាំគ្នាទៅប្តឹងដល់ចៅក្រម ដោយដំណើរខ្លួនទីទៃៗ ហើយសួរចៅក្រមថា "នាងនេះតើត្រូវបានជាប្រពន្ធនរណា? “។
ចៅក្រមជំនុំពិចារណារឿងនេះពុំបាន ក៏នាំអ្នកទាំង ៤ ឡើងក្រាបបង្គំទូល ព្រះមហាក្សត្រ ដោយដំណើរសព្វគ្រប់ប្រការ។ ព្រះមហាក្សត្រ ទ្រង់ពិចារណាឈ្វេងយល់ក្នុងព្រះរាជហឬទ័យថា “ ព្រះស្ដែងទាំង ៤ នេះ សឹងមានគុណប្រសើរដូចៗគ្នា ហើយទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់ថា បុរសចេះហោរត្រូវទុកជាគ្រូ បុរសចេះបាញ់ត្រូវទុកជាឪពុក បុរសចេះប្រោះឲ្យរស់ត្រូវទុកជាម្តាយ បុរសចេះមុជទឹកដែលគេបានស្ទាបបានកាន់អស់អង្គនាង បានបីបមថ្នម យកនាងឡើងមកអំពីទឹក ត្រូវបាននាងជាប្រពន្ធ “។
លុះចំណេរទៅមុខបុរសជាប្ដីបានជាស្តេចក៏ចិញ្ចឹមរក្សាអ្នកទាំងបីដោយនូវគន្លងព្រះមហាក្សត្រទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់នោះ ។
0 comments:
Post a Comment